Wspomnienia z rejsów

„Wstrętne krasnoludki”  Stefan  Workert 

Śniły mi się krasnoludki,
które przyszły do mej łódki,
prowadziła ich tu Śnieżka,
chciała by tu ze mną mieszkać.

Ładna była to panienka,
ładna rączka,zgrabna nóżka,
nie miał bym nic naprzeciwko
gdyby weszła mi do łóżka.

Więc wynoście się do lasu,
idźcie sobie precz krasnale,
kiedy Śnieżka tu zostanie,
was tu nie potrzeba wcale.

I już było by się stało
i już było by mi miło,
lecz sen prysnął i nic z tego
bo mnie nagle coś zbudziło.

Coś huknęło,coś się stało,
już się spać nie chciało wcale,
myślę kto ten sen odebrał,
to zazdrosne te krasnale.

Gdy królewno innym razem
stracić będziesz chciała cnotę,
proszę żebyś przyszła sama
gdy figlować masz ochotę.

I przyjdź wtedy bez ochrony,
zostaw w lesie krasnoludki,
by się sen spełnił do końca
i przez skrzaty nie był krótki.

Napisane 7 sierpnia 2011 roku.
To tylko marzenia w samotnym rejsie.