Klub Sportów Wodnych Ligi Morskiej i Rzecznej w Łodzi

Wspomnienia z rejsów

„Podróż”  Stefan Workert

Zawziąłem się na tę podróż
więc płynę sam i tyle,
choć przyznać muszę z tobą
milsze by były te chwile.
                                      Szczególnie gdy po dniu całym
                                      mam chwilę dla sił odnowy
                                      to wtedy brakuje mi ciebie
                                      i bliskiej z tobą rozmowy .
Telefon nie zaspakaja
tęsknoty przed zaśnięciem,
rozmyślam co też porabia
w tym czasie to moje szczęście.
                                       Czy także odczuwa samotność,
                                        czy jej brakuje rozmowy,
                                        a może jest sama szczęśliwa,
                                        że teraz już ma mnie z głowy.
Nie śmiem cię o to zapytać,
to sama mi musisz powiedzieć,
czy lepiej by było ci ze mną,
czy lepiej samej ci siedzieć.
                                         Ja myślę , że taka rozłąka
                                         nikomu nie zaszkodzi,
                                         będzie co opowiadać
                                         znów po powrocie do Łodzi.
Lecz zanim to się stanie
trzeba wyruszać w drogę,
co zrobić kiedy trzeba
poczekać na lepszą pogodę.
                                          Nudno mi stać przy pomoście
                                          tak tu pomiędzy trzcinami,
                                          gdy pada deszczyk bez przerwy
                                          i mokro jest za oknami.
Szkoda , że nie ma na jachcie
jakiegoś ciepłego kominka,
na samo wspomnienie o cieple
nieco mi zrzedła minka.
                                          Przydało by mi się obok
                                           jakieś cieplutkie ciałko,
                                           niech nikt mnie nie posądza,
                                           że myślę przy tym zbyt miałko,
Ja wcale przy tym nie liczę,
nie obiecuję sobie zbyt wiele,
ja chciałbym się tylko osuszyć
przy takim ciepłym ciele.
                                            Bo tutaj zewsząd na jachcie
                                             w deszcz wilgoć wszędzie się wdziera
                                             i owo mokre życie
                                             solidnie mi już doskwiera.
I chociaż z nieba gromy
od czasu do czasu się sypią,
to moje oczy na niebo
spode łba ze złością łypią
                                              To ja grzmię już ze złością
                                              na strugi deszczu z nieba,
                                              zlituj się Panie Boże,
                                              promyczka mi potrzeba.

                          Napisane 3 lipca 2011 roku

Back to Top