Wspomnienia z rejsów

„Wisła”  Stefan Workert

Płyniesz Wisło , płyniesz ,
opiewa cię lud,
żeś Królową Rzek Polskich,
żeś piękna jak cud.
              Aleś ty kapryśna,
              płynąć tobą trzeba ,
              czy jesteś ty warta
              peanów do nieba.
Toczysz swoje wody
przez całą ojczyznę
ale w toni skrywasz
niejedną mieliznę.
               Dzika jesteś rzeko
               i nieujarzmiona,
               nikt cię nie okiełzna,
               nikt cię nie pokona.
Imię twoje żeńskie
jak imię kobiety,
a kobiety są zmienne,
kapryśne niestety.
                Nic nam więc nie przyjdzie
                z tej męskiej odwagi,
                do pieszczoty z tobą
                potrzeba rozwagi.
Bo ty Wisło droga
lubisz meandrować,
trzeba patrzeć którym
twym brzegiem wędrować.
                 Nic więc nie pomogą
                 wzdychania do nieba,
                 jak los z tobą związany
                 to kochać cię trzeba.

                                             Napisane 22 lipca 2011 roku