Wspomnienia z rejsów

„Porady konstruktora”  Stefan Workert

Raz pewien student z miasta „Iks”
napisał do mnie taki list.
Że pewna myśl jest jego męką,
boleje on nad losem swym,
że nie stać go na jacht z plastiku
więc życie zda się być udręką.
                         Że on radości nie ma wcale
                         bo niedostępne mu widoki
                         mazurskich jezior, zatok, trzcin,
                         nie mając jachtu z laminatu
                         on nie korzysta z życia w pełni
                         i miast radości ma ów splin.
Więc odpisałem ja mu na to:
rozchmurz się chłopie,
źle pojmujesz.
Kup parę desek u stolarza,
popracuj trochę w tym tworzywie
i z tego łódkę wnet zbudujesz.
                           Pytasz, a czym to pomalujesz?
                           Toż to pytanie mi zadajesz,
                           że też ty ciągle masz problemy.
                            A smołą jak za dawnych laty!
                            Ucz się historii bo z niej się dowiesz
                            skąd o tym wszystkim dzisiaj wiemy.
No tak, a z czego maszt mam zrobić?
Na aluminium brak pieniędzy.
Mój drogi chłopcze, spytaj taty,
on ci zapewne coś poradzi
z czego to maszty się robiło,
bo maszt to z drewna gruby patyk.
                             No dobrze mówisz, a kabina?
                             Gdzie mam się schronić
                             gdy deszcz spadnie?
                             Zrób sobie na tej łodzi swej
                             takie pałąki wiklinowe
                             i nakryj to plandeką ładnie,
a zamiast z pianki materaca,
zrób sobie siennik,
wypchaj sianem,
zobaczysz jak się wyśpisz na nim,
dobrze i zdrowo,
gdy się obudzisz znów nad ranem.
                             I choć bogaci co obok płyną
                             na „mydelniczce” z laminatu,
                             będą ze śmiechu zrywać boki,
                             ty na swej własnej skromnej łodzi
                             będziesz podziwiać to co oni,
                             te same wokół masz widoki.

Napisane w marcu 2003 roku. Kilka lat temu pewien student rzeczywiście
w ten sposób użalał się do mnie i tak mu mniej więcej poradziłem jak napisałem
w tym wierszu.Nie cierpię malkontentów. Potem o takich łódkach z desek
pisałem w miesięczniku „Żagle”,a ten wiersz napisałem w Dzień Kobiet 8 marca
w łóżku nad ranem. Niesłychane,jakby w Dzień Kobiet w łóżku nie było
nic innego do roboty.